การบริหารจัดการผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย
PEA ดำเนินธุรกิจ โดยให้ความสำคัญในการดูแลและคำนึงถึงถึงผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทุกกลุ่ม ทั้งภายในและภายนอกองค์กรมุ่งเน้นการบริหารผู้มีส่วนได้ส่วนเสียอย่างมีประสิทธิภาพโดยประยุกต์ ใช้หลักการภายใต้มาตรฐาน AA10000 Stakeholder Engagement Standard (AA1000SES) และเกณฑ์ประเมินการมุ่งเน้นผู้มีส่วนได้ส่วนเสียและลูกค้า ตามคู่มือการประเมินผลการดำเนินงานรัฐวิสาหกิจ State Enterprise Assessment Model (SE-AM) เพื่อรับทราบความคิดเห็นและข้อเสนอแนะของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียต่อการดำเนินงานของ PEA ทั้งภาวะปกติและภาวะวิกฤต ผ่านการสัมภาษณ์ ช่องการรับข้อเสนอแนะและช่องทางการรับข้อร้องเรียน เพื่อเป็นปัจจัยนำเข้าในการทบทวนปรับปรุงและพัฒนาการดำเนินงานอย่างต่อเนื่อง
การระบุผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย (Stakeholder Identification)
PEA ให้สายงาน/สำนักระบุผู้มีส่วนได้ส่วนเสียตามสถาปัตยกรรมธุรกิจที่รับผิดชอบตามที่แสดง ในภาพด้านล่างเพื่อให้องค์กรสามารถค้นหาและระบุผู้มีส่วนได้ส่วนเสียได้ครอบคลุมทุกกระบวนการ
PEA จัดลำดับความสำคัญของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย โดยให้สายงาน/สำนักจัดลำดับความสำคัญ ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียซึ่งมีหลักเกณฑ์การพิจารณาใน 2 มิติ และนำมาจัดทำเป็น Matrix เพื่อกำหนด ลำดับความสำคัญ โดยมีรายละเอียดของหลักเกณฑ์และแนวทางการให้คะแนน ดังนี้
การวางแผนการมีส่วนร่วม (Engagement Planning)
PEA นำผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่มีความสำคัญมากที่สุด สูงมากและสำคัญ มาระบุความต้องการและ ความคาดหวังของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย โดยจัดลำดับความสำคัญตามหลักเกณฑ์ ดังนี้
เกณฑ์ที่ 1 ระดับความสำคัญของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย
พิจารณาระดับความสำคัญของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย (ประเภท 1-3) ดังนี้
1 = ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียประเภท 3 (สำคัญ)
2 = ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียประเภท 2 (สูงมาก)
3 = ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียประเภท 1 (มากที่สุด)
เกณฑ์ที่ 2 ความสำคัญของกลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย
พิจารณาจากกลุ่มย่อยของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย โดยมีแนวทาง ในการพิจารณาความสำคัญของแต่ละกลุ่ม ดังนี้
1 = ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหมด (ยกเว้นผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ประเภท 2 และ 3)
2 = ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในกลุ่มพันธมิตร (กลุ่มย่อยทั้งหมด) และกลุ่มที่เกี่ยวข้อง
3 = ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่เป็นพันธมิตรหลักตามแผนกลยุทธ์ ของ PEA
เกณฑ์ที่ 3 ความสอดคล้องกับเป้าหมาย/ วัตถุประสงค์และขอบเขตการมีส่วนร่วม กับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียของหน่วยงาน
พิจารณาความต้องการและความคาดหวังของผู้มีส่วนได้ ส่วนเสียในทั้งสองมิติ ว่าเป็นไปในทิศทางเดียวกับเป้าหมาย/ วัตถุประสงค์และขอบเขตการมีส่วนร่วมกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ของแผนก/หน่วยงานหรือไม่ โดยมีแนวทางการให้คะแนน ดังนี้
1 = ไม่สอดคล้องกับเป้าหมาย/วัตถุประสงค์และขอบเขต
2 = สอดคล้องเล็กน้อยกับเป้าหมาย/วัตถุประสงค์หรือขอบเขต
3 = เหมาะสม สอดคล้องกับเป้าหมาย/วัตถุประสงค์และ ขอบเขตการมีส่วนร่วมกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียของแผนก/ หน่วยงาน
เกณฑ์ที่ 4 ความสอดคล้องกับความต้องการ และความคาดหวังของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียหลัก (Materiality) หรือวัตถุประสงค์กลยุทธ์ ของ PEA
แนวทางการให้คะแนนพิจารณาความต้องการและความคาดหวัง ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในทั้งสองด้านการทำงาน/หน่วยงานว่า เป็นไปในทิศทางเดียวกับความต้องการและความคาดหวัง ที่สำคัญของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย (Matenaity) หรือวัตถุประสงค์ กลยุทธ์ของ PEA หรือไม่ โดยมีแนวทางการให้คะแนนดังนี้
1 = ไม่สอดคล้อง ไม่ตรงตามความต้องการ ความคาดหวัง ฯลฯ
2 = สอดคล้องเล็กน้อยกับประเด็นความต้องการ ความคาดหวัง ฯลฯ
3 = เหมาะสม สอดคล้องกับประเด็นสำคัญ ความต้องการ
โดยการประเมินความต้องการและความคาดหวังของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียผ่านเกณฑ์การพิจารณาทั้ง 4
ด้าน จะสามารถทราบระดับและวิธีการที่เหมาะสม (ระดับและวิธีการที่คาดหวัง) สำหรับการมีส่วนร่วมกับผู้มี
ส่วนได้ ส่วนเสีย ข้อมูลจากการจัดอันดับประเด็นของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียสามารถสรุปได้ ดังนี้
Level and Method
การมีส่วนร่วมกับผู้มีสวนได้ส่วนเสีย (Stakeholder Engagement)
ผลการสำรวจการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย
